อิ่นเก่า อิ่นใหม่
วิลักษณ์ ศรีป่าซาง / เรื่อง
ดนัย ศิริกาญจนากุล / พิสูจน์อักษร
ขอบพระคุณภาพงามจากปิยมิตรทั้งหลาย

อิ่น เป็นของหายาก ในปัจจุบันถึงแม้จะมีจำนวนมากก็จริง แต่คนสะสมใช่จะเก็บเพียงตัวสองตัว เพราะเชื่อว่า คนสร้างมีจุดประสงค์การสร้างแตกต่างกัน ฤทธีจึงแตกต่าง อิ่นเน้นเรื่องรักใคร่ ใฝ่ใจแต่นรีเพศ เอาไปใช้กับค้าแม่นขายหมาน อาจบันดาลไม่ครบสูตร

คงเหมือนรถยนต์นั่นแหละ มีหลายรุ่นหลายยี่ห้อ ใช้บรรทุกกับนั่งเท่ ก็ต่างกัน

เราเคยกล่าวว่า อิ่นคือความลับ ระหว่างคนสร้างกับคนใช้ คือต่างฝ่ายต่างแอบๆ กัน ไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราเล่นตัวช่วย คงเหมือนจ้างคนลอกการบ้านประมาณนั้น จะให้ป่าวประกาศทั้งห้องเรียน ก็ผิดวิสัย

เอกสารที่เราคัดลอกไว้ตั้งแต่ปี 36 ในตอนต้นกล่าวว่า...(ทนอ่านหน่อยนะ)

“อิ่นอันปู่ครูทั้งหลายได้สร้างแล้ว ย่อมมีคุณอยู่มหาศาล มีอนุภาวะเตชะฤทธีกล้าแกร่งแข็งหาญมากนัก ก็ขึ้นอยู่กับกาละเมินนานที่ได้สร้างแปลงไว้ก่อนนั้นแล นับคุณตามวัสสาประดุจดังสังฆะได้บวชเป็นลูกสิกข์พระพุทธเจ้า สิ่งของครัวสร้างแปลงแรงฤทธิ์อันใฝ่หาลำบากยากยิ่งแพงค่าฤทธาก็เป็นไปตามลำดับ แลผู้สร้างแปลง 1 ยามสร้างแปลง 1 ยามใส่คาถาฤทธี 1 ผู้ได้มาด้วยชาตาอันหมาน 1 ผู้สืบสั่งมอบหมายร่ายคำ 1 คือกำลังสำคัญมากนักแล"

ประเด็นหลักอยู่ที่ว่า 1) ปู่ครูเป็นผู้สร้าง 2) อิ่นเก่ามีพลังกว่าอิ่นใหม่ (ตามความเชื่อนะ) 3) วัสดุดีย่อมมีพลังกว่า 4) คนสร้างดี คาถาดี คนได้มาดี คนมอบให้ดี คืออิ่นที่ดี

"ยามบ่มีเหตุสังก็สงบอยู่เหมือนคนนอนหลับ ยามเมื่อจักได้ระนึกเถิงคุณอันเป็นที่เพิ่ง (พึ่ง) ก็หื้อกระทำการบูชา ฮ้องตื่นเหมือนว่าหื้อลุกช่วย ฤทธีนั้นดังเหมือนพ่อแม่รักลูก ผัวเมียรักกัน มิตรเดียวเสี่ยวแพงพึงมีต่อกัน คนรักอันมีใจใฝ่ชู้ชม ก็มีใจใฝ่หาอยู่บ่ขาด แลบ่สมเพิงควรอันจักพรากควั่นจากหน่วย พรากรักจากอก อันเกิดเพราะสิเนหา โลภะ โทษะ โมหะ ส่วนว่าจักหื้อเกิดคุณเป็นที่รักของคนแลเทวดานั้น เขานั้นย่อมมีใจชื่นชมยินดีอยู่บ่ขาด ริมาค้าขึ้น คนรักคนหูม อยู่ม่วนกินหวานด้วยมีจิตใจดีต่อกันนั้นแล"

สรุปคือ 1) อิ่นเมื่อไม่ได้ใช้งานก็เป็นเพียงวัสดุรูปอิ่น ถ้าจะใช้ต้องทำพิธีบูชาขอให้เกิดพลัง 2) ฤทธีแห่งรักนั้น เหมือนพ่อแม่รักลูก สามีภรรยารักกัน เพื่อนรักเพื่อน คนรักกันคิดถึงกัน 3) อิ่นจะไม่ส่งผลเลยถ้าใช้เพื่อการแย่งชิงของรักจากผู้อื่น คนใช้อิ่นมีแต่รักโลภโกรธหลงนั้นไม่ดี 4) อิ่น จะทำให้ตัวผู้ถือครอง เป็นที่รักของคนและเทวดา ค้าขายดี เมตตามหานิยม อยู่ดีมีสุขเพราะจิตใจดี

ที่ว่ามานี้ เราอ่านจากเอกสารพับสานะ ไม่ต้องเชื่อเรา เพราะเราไม่ได้ขายอิ่นเป็นอาชีพ สะสมเพราะชอบ

ก็บอกแล้ว ตัวเรามีเลข 2 อยู่กะตัวถึง 6 ตัว เกิดวันที่ 2 วัน 2 (จันทร์) ยาม 2 เดือนยี่ ขึ้น 2 ค่ำ ปี 02 นักษัตรที่ 12 (ปีไค้) เราจึงรู้เรื่องปิยะ เรื่องดุดันฟันฆ่า เราไม่แม่น

ความลับอีกอย่าง เราสังเกตนะ คนเลือกอิ่นไว้ประจำตัว เอาอิ่นสักสิบตัวมากองไว้ส่องหน้า คนเลือกจะหยิบชิ้นที่สมพงษ์กับตัว เราไม่รู้จะใช้คำว่า “สมพงษ์” ได้หรือไม่

เขียนเรื่องนี้มาหลายตอน ขอเว้นสักหลายคาบนะ แล้วเราจะบอกวิธีปลุกอิ่น คือทำให้อิ่นตื่นขึ้นมามีพลัง ขออีกครั้งเดียวน่ะ.