"ไม้เฆี่ยนผี"
วิลักษณ์ ศรีป่าซาง / เรื่อง - ภาพ

มีเรื่องจะขอความเมตตาจากปิยมิตรทุกท่าน ดังนี้

ข้อเขียนประกอบภาพหลาย ๆ ตอน เราเขียนขึ้นด้วยใจรัก อาจหลากหลายอารมณ์ เช่น เรื่องดาบ เรื่องมีด เรื่องเครื่องราง เรื่องดื่มชา เรื่องชีวิต ฯลฯ

คือเขียนเพราะใจชอบ ดังนั้นบางเรื่องอาจไม่สบอารมณ์ท่านใดท่านหนึ่ง ก็ขออภัยด้วย เมื่อไม่สบอารมณ์ ขอให้ท่านข้ามผ่านไม่ต้องใยดี

และถ้ารู้สึกเคืองขัดหทัย ก็ขอให้เลิกติดตาม เลิกเป็นมิตร หรือตัดสวาท (บล็อก) เราเลย ทั้งเราและท่านจะไม่ต้องอิกขลิกใจต่อกัน ไม่ต้องขัดเคืองใจ ทำให้ขุ่นค้าง ม้างไมตรีอันดีงาม

จึงวันนี้ ขอใช้ข้อเขียนเรื่อง "ไม้เฆี่ยนผี" เสนอเป็นนัยยะบางอย่าง บวกกับสาระที่ได้สดับมา แล้วนำมาเล่าต่อ ให้ท่านได้อ่านแล

ไม้เฆี่ยนผี หรือไม้วิเศษ ตามวจีของคนขาย บางท่านว่า "ไม้ครู" ไม้เท้าหรือไม้แส้ก็แล้วแต่ ผู้เขียนขานติดโอษฐ์ว่า ไม้เฆี่ยนผี เพราะดูจะน่าสนใจใคร่รู้

ลักษณะเป็นไม้ไผ่ เป็นหวายเล็ก ๆ เท่านิ้วชี้ โตหน่อยก็เท่านิ้วโป้ง ดู ๆ ไปก็คล้ายไม้เรียวที่เคยสัมผัสตอนเป็นเด็กดื้อในโรงเรียน

ที่คล้ายไปกว่านั้นคือความยืดหยุ่นไม่แข็งกระด้าง มีบ้างที่เป็นไม้เนื้อแข็งไม่โค้งงอ ที่พบส่วนใหญ่พันด้าย พันผ้า ถักเชือก บางชิ้นอาบรักทองชาดงดงาม พันเส้นผมก็มี

บางชิ้นจารอักขระ ที่พัน ๆ ทั้งหลาย มักชุบยางรักพันไว้โดยรอบ ส่วนหัว นิยมแกะเป็นรูปท้าวเวสสุวรรณ เป็นลิงเป็นยักษ์ ที่เรียบ ๆ ไร้รูปก็งาม

ณ ตลาดความเชื่อในบ้านเรา คนขายสาธยายว่า มาจากแดนไทใหญ่ ก็ไทใหญ่อยู่ในเมืองพม่า ณ ปัจจุบัน

นักค้าเครื่องรางชายขอบแดนไทยเล่าว่า ไม้เช่นนี้ ไทใหญ่เรียก “ไม้ก๊อนเต๊า” เล่ากันว่าผู้สร้างเป็นฆราวาส เป็นปู่ครูคงอาคมชาวไทใหญ่ ไม่ใช่ของสังฆะตามที่เข้าใจกัน ไม้ก๊อนเต๊าจะแกะรูปส่วนหัวให้ต้องกับโฉลกเจ้าของและการใช้งาน เฆี่ยนคนผีเข้าเพื่อไล่ผี ขู่ผี เป็นอาวุธในทางไสยะ เก็บไว้กับเรือนผีร้ายไม่เข้าบ้าน

ไม้วิเศษนี้มักเก็บไว้ในตำแหน่งหยิบฉวยได้ง่าย บนหิ้งขันครู เหน็บเสาเรือนไว้ บางครั้งเจ็บแข้งปวดขา ครั่นเนื้อครั่นตัวไม่ทราบสาเหตุ เหมือนต้องคุณไสย จะใช้ไม้นี้เฆี่ยนหรือทิ่มแทง ณ ตำแหน่งเจ็บปวดนั้น

เราเข้าไปในเขตเมืองลา ประเทศพม่า ไปสู่วัดชาวไทดอย (ไตหลอย) ในกุฏิเจ้าอาวาสจะมีไม้ลักษณะเหมือนไม้ก๊อนเต๊าอยู่ด้วย

นมัสการเรียนถามท่าน ท่านก็ว่า เป็นไม้อาชญาไม้อาญาสิทธิ์ใช้ไล่ผีปราบผี เป็นอาวุธแห่งความเชื่ออยู่ใกล้มือ บางวัดใช้เป็นไม้รับประเคนของ ท่านใช้ไม้แตะสิ่งของที่มีผู้นำมาถวายฯ

ไม้บางอันตรงปลายมีเหล็กแฉกเหมือนส้อม สอบถามผู้รู้บางท่านว่า เป็นไม้แทงศพ จะใช้เมื่อศพไม่ไหม้ไฟ ด้วยผู้ตายมีฤทธีล้นเหลือ ผู้คงอาคมต้องใช้ไม้วิเศษนี้ ขจัดอำนาจนั้น ไฟถึงจะไหม้

ไม้เฆี่ยนผีเป็นงานเก่า งดงามด้วยศิลปะและความศรัทธา เป็นของใช้ในพิธีกรรม เราคนรุ่นหลังรักและสะสมไว้ อย่างน้อยองค์ความรู้เหล่านี้จะได้ไม่ผ่านเลย หรือจะผ่านเลยก็ได้ ไม่ว่ากัน สาธุ